آن مرد گفت:چه شرطی! ابراهیم گفت: اگر خواستی گناه کنی، در جایی پنهان شو که کسی تو را نبیند!
آن مرد گفت:
پناه بر خدا… چگونه از او پنهان شوم… هیچ چیز بر خدا پنهان نمی‌ماند!ابراهیم فرمودند:
سبحان الله… آیا از خداوند شرم نداری که از او سرپیچی می‌کنی و او تو را نظاره گر است…
مرد ساکت و مبهوت ماند!
مرد گفت:بیش بگو!
ابراهیم فرمودند:اگر خواستی مخالفت اوامر الهی کنی… حداقل روی زمینش اینکار را مکن…
آن مرد گفت سبحان الله… پس کجا بروم؟! همه زمین و زمان از اوست!ابراهیم فرمودند:
آیا از خداوند شرم نداری که روی زمینش فرمانش را بزمین می‌نهی؟! روی زمین او زندگی می‌کنی و از دستوراتش سرپیچی؟!آن مرد گفت: بیش بگو!ابراهیم گفت:اگر خواستی فرمان
خدا را بزمین زنی… حداقل از روزیش نخور!…آن مرد گفت:پناه بر خدا… پس چگونه زندگی
کنم… همه ی رزق و روزی از اوست!…ابراهیم فرمود:
آیا از خداوند خجالت نمی‌کشی که دستوراتش را به زمین می‌زنی و نافرمانیش می‌کنی.. و او تو را روزی می‌دهد… نان و آب و زندگیت را مدیون او هستی… درمانده و ضیعف و ناتوانی و روزیت را می‌دهد!… آن مرد گفت:بیش بگو!
ابراهیم فرمودند:اگر مخالفت دستورات خداوند نمودی… سپس فرشتگان آمدند تا تو را به سوی جهنم ببرند… با آنها مرو!!! آن مرد گفت:سبحان الله… و آیا مرا توان مقابله با آنها هست؟!…
آنها مرا با زور کشان کشان با خود خواهندبرد!!! ابراهیم فرمودند: خوب! پس وقتی کارنامه اعمالت را می‌خوانند گناهانت را انکار کن… بگو اینها از من نیست!
آن مرد گفت: سبحان الله… وای بر من… پس کرام کاتبین کجایند؟!… فرشتگانی که مواظب من بودند کجا خواهندبود؟!… جسم و جانم که بر علیه من گواهی خواهد داد کجاست؟!…
سپس آن مرد بشدت شروع به گریستن نمود… و راهش را گرفت و در حالیکه می‌گفت:
کرام الکاتبین کجایند… فرشتگان خداوند کجا خواهند بود… جسم و جان و گواهان چه خواهند گفت…!!!از آنجا دور شد… اگر می‌خواهید در اجر و پاداش این گفتار نیک شریک ما باشی این پندهای نیکو را به همه دوستان و عزیزانت برسان شاید کسی پند گیرد و ثوابی کسب کنی!
چرا که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) می‌فرمایند: هر آنکس که به نیکویی دعوت کند، او را ثوابی است به اندازه آن کسی که از او شنیده و بدان عمل کرده است.
خداوند زمین را در دو روز (دوره) بیافرید و بر آن کوه‌هایی استوار ساخت و در آن برکت انداخت و رزق و روزی‌های (اهل) آن را به صورت مساوی برای درخواست‌کنندکان در چهار روز (دوره) در آن مهیا نمود، سپس رو به سوی آسمان آورد در حالیکه دود بود «و به آسمان و زمین گفت: به میل خود و یا به اکراه به سوی من بیایید، آن دو گفتند: ما فرمانبردارانه به میل خود می‌اییـم»؛ سپـس بر عرش مستولی شد و خورشید و ماه را مسخر نمود تا هر یک تا زمانی معلوم به جریان خود ادامه دهند و آن‌گاه فرشتگانی را آفریدکه به ستایش او تسبیح گویند و نامش را مقدس بدارند و او را خالصانه پرستش نمایند.
سپس اراده‌ی خداوند بر این استوار گردید و حکمتش چنین اقتضا نمود کـه آدم و فرزندانش را بیافریند تا در زمین ساکن شوند و در عمران و آبادانی آن بکوشند و از این‌رو به فرشتگانش خبر داد که او آفرینشی دیگر ایجاد خواهد کرد که در زمین به سعی و تلاش بپردازند و در گوشه و کنار آن حرکت و تکاپو نمایند و نسلشان در همه جای آن پراکنده شود و از روییدنی‌های آن بخورند و گنج‌ها و خیرات درون آن را استخراج نمایند و همواره عده‌ای از آنان جانشین عده‌ای دیگر شوند.
ادامه مطلب ...