جادو و جادوگر

حکم کسی که خودش جادو بکند یا اینکه نزد شخص جادوگر برود تا از وی جادو بگیرد

چیست؟

                                                                                            

عمل جادو و سحر شرعاً حرام می باشد که حرمت آن با نص قرآن و سنت به ثبوت رسیده است و یکی از گناهان کبیره می‌باشد. حتی برخی از افعالی که در سحر و جادو انجام می‌گیرند، به گونه‌ای هستند که باعث کفر می‌شوند.
در جادو معمولاً کلمات شرک‏آمیز و استعانت از شیاطین و جن‏ها به کار می‌رود؛ زیرا سحر و جادو زمانی تاثیر می‌گذارند که صاحب سحر و جادو، در خباثت و نجاست قولاً و فعلاً و اعتقاداً با شیاطین مشابه باشند.
به تصریح حدیث نبوی، بسیاری از سخنان کاهنان و جادوگران کذب محض می‌باشد. کسی که نزد کاهنی می‌رود و ازاو چیزی می‌پرسد، در حدیث به عدم پذیرش نماز چهل روزش تهدید شده است.

مفتی محمد شفیع عثمانی رحمه الله در تفسیر معارف القرآن۱/۲۷۹ در ذیل آیه «ولکن الشیاطین کفروا یعلمون الناس السحر» [بقره:۱۰۲] می‌نویسد: اگر در جادویی از افعال کفرآمیز مانند استغاثه و استمداد از شیاطین استفاده شود، این سحر بالاجماع کفر است. اگر تعویذی که ساحر می‌نویسد در آن از شیاطین و جن‏ها استمداد گردد، حکم جادو را داشته و حرام است، و اگر الفاظ مشتبهی به کار رود که معنایشان معلوم نیست و احتمال استمداد از شیاطین و جن‏ها باشد، باز هم حرام است. اگر شخص معتقد بر این است که ساحران در امور تصرف دارند این اعتقاد کفر است و شخص مذکور کافر است و همسرش از وی جدا می‌شود و باید فوراً توبه کرده و تجدید ایمان نماید. [رد المختار:۵/۱۰۵؛ فتح الملهم:۲/۵۸۰؛ الدرالمختار:۶/۳۳۷].

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع: فصلنامه ندای اسلام(ilafweb.com)