سرود اسلامی

در وصف عمر فاروق(رض) 

 

 

  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

در وصف ماه مبارک رمضان 

   

 

اسکرین سیور مکه و مدینه و غار حرا

عکسی از فضای نرم افزار 

 

 

  http://725332.20upload.net/files/1389/aban2/MEKKE-MescidiHaramII.exe 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

مدینه ی منوره 

  

  

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

غار حرا  

 

 

 

 

نرم افزار

نرم افزاری که بهتر میتونید سایتهای اسلامی از جمله سنی آنلاین رو ببینید  

فقط کافیه نرم افزار رو از حالت فشرده خارج کنید و اجراش کنید 

 

عکسی از فضای نرم افزار 

  

 

 

دانلود

عظمت و اهمیت نماز و حقیقت آن

                                                                            

بعد از تصدیق کلمه طیبه، پایبندی نسبت به احکام الهی و اتباع کامل از شریعت محمدی صلی الله علیه وسلم و اختیار نمودن زندگی اسلامی برای یک مومن ضروری می باشد، و اقامه نماز برای ایجاد چنین زندگی سالم و ایده آلی بسیار مهم و حیاتی است.


مرتبه نماز در دین
پس از ایمان آوردن به الله و رسول و شهادت به توحید و رسالت، نخستین و مهمترین فریضه ای که از جانب خدا بر بنده فرض قرار داده شده است، نماز است.
در جاهای متعددی از قرآن مجید پس از ایمان و توحید، نماز به عنوان اولین فریضه عملی ذکر شده است. در آغاز سوره بقره در وصف گروهی که از قرآن هدایت حاصل می کنند چنین آمده است: «الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ» (آنان که به غیب ایمان مى‏آورند و نماز را بر پا مى‏دارند.)
در سوره قیامت نیز جرم ایمان نیاورندگان و تارکان نماز به همین ترتیب بیان شده است. یعنی نخستین جرم آنان ایمان نیاوردن و دومین جرمشان نماز نخواندن قرار داده شده است. چنان که خداوند متعال می فرماید: «فلا صدق و لاصلی» (پس نه ایمان آوردند و نه نماز گزاردند.)
در سوره "بینه" بعد از توحید، دومین مطالبه دعوت انبیا، نماز قرار داده شده است: «وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ» (و فرمان نیافته بودند جز اینکه خدا را بپرستند و در حالى که به توحید گراییده‏اند دین [خود] را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زکات بدهند و دین [ثابت و] پایدار همین است.)
به هر حال هر کس رسول الله صلی الله علیه وسلم را پیغمبر بر حق دانست و دعوت دینی ایشان را پذیرفت، اسلام اولین مطالبه ای که از او دارد اقامه نماز است. روش آن حضرت صلی الله علیه وسلم نیز با کسانی که تازه مسلمان می شدند این بود که پس از اقرار توحید اولین پیمانی که از آنها می گرفت میثاق نماز بود.

نماز پایه و ستون ایمان و زندگی اسلامی است
حقیقت این است که بعد از تصدیق کلمه طیبه، پایبندی نسبت به احکام الهی و اتباع کامل از شریعت محمدی صلی الله علیه وسلم و اختیار نمودن زندگی اسلامی برای یک مومن ضروری می باشد، و اقامه نماز برای ایجاد چنین زندگی سالم و ایده آلی بسیار مهم و حیاتی است.. اگر به طور تمثیل، ایمان را دانه و ریشه و دیگر نظام عملی دین را درخت تصور نماییم، نماز به منزله تنه درخت می باشد، که اگر هر چند خود از دانه به وجود می آید، اما تمام شاخه های کوچک و بزرگ و برگها و میوه ها بر روی آن می رویند و بر آن استوار می باشند.

نماز تدبیر عالی برای ازاله غفلت
این حقیقتی آشکار است که سبب اینکه انسان پس از شناخت خداوند متعال و ایمان به ذات یگانه باریتعالی و عهد کردن به اینکه از دستوراتش اطاعت و پیروی خواهد کرد، اما باز هم مرتکب نافرمانی‏ و گناه می شود، غفلت می باشد و شیطان با افکندن پرده غفلت برعقل و بصیرت انسان او را مورد تاخت و تاز قرار می دهد و وادار به نافرمانی می کند، اما یادآوری عظمت و کبریایی و جلال خداوندی این پرده غفلت را می درد، و از همین روست که افراد خداشناس و خداترس از ارتکاب معاصی مصون و محفوظ می باشند.
قرآن مجید در مورد این کیفیت فطرت انسان می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ» (در حقیقت کسانى که [از خدا] پروا دارند چون وسوسه‏اى از جانب شیطان بدیشان رسد [خدا را] به یاد آورند و بناگاه بینا شوند.) [اعراف: 201]
به هر حال این یک حقیقت واضح و روشن است که بعد از ایمان آوردن، عموما نافرمانی از راه غفلت وارد می شود و نماز بهترین درمان برای این غفلت می باشد؛ چرا که نماز سراسر ذکر است و بلکه هدف از نماز یاد الهی است؛ ارشاد خداوندی است که می فرماید: «أقم الصلاة لذکری» [طه:14]

نماز، ذکر تمام ظاهر و باطن انسان است
نماز فقط ذکر زبانی نیست، بلکه حقیقت آن است که موثرترین ذکری که می تواند از انسان ازاله غفلت نموده و احساس محبت و شکر را در او تحریک نماید، و او را آماده اطاعت کند، نماز است. چرا که در نماز قلب و زبان و تمام اعضای انسان با ترتیب و تناسبی خاص در یاد الهی و به نمایش گذاشتن عبودیت، هماهنگ شده و هر یک به نوبه خود به ذکر و یاد الله مشغول می‏شوند. قلب متوجه عظمت و کبریایی الله تعالی می شود و زبان به تسبیح و تمجید او می پردازد و تمام تن، سر تا پا مجسمه ذکر و عبادت و نیاز و عبودیت می گردد. نمازگزار گاهی دست بسته می ایستد، زمانی خم می شود و گاهی به سجده رفته و آخرین حدّ بندگی را به نمایش می گذارد. حضرت شاه ولی الله دهلوی رحمه الله در "حجة الله البالغه" می فرماید: «عناصر اصلی نماز سه چیزاند: اول اینکه؛ قلب از توجه به عظمت و جلال الله تعالی خضوع اختیار کند. دوم اینکه؛ زبان این عظمت و کبریایی الله تعالی و عاجزی و خضوع قلب را با بهترین کلمات بیان نماید و سوم اینکه؛ تمام اعظای ظاهری نیز برای شهادت به عظمت و جبروت الله تعالی و عاجزی و بندگی انسان به کار گرفته شوند.»

نماز سبب درمان غفلت و حفاظت از گناهان
بدیهی است زمانی که ذکر الله و اظهار عاجزی و نیازمندی در برابر الله تعالی در قالب نماز این قدر فراگیر و کامل باشد و بر تمام ظاهر و باطن انسان اثر بگذارد، یعنی دل و زبان انسان و تمام اعضای ظاهری به طور یکسان در آن شریک گردند و از آن متاثر شوند و باز در شبانه روز چندین بار این عمل انجام داده شود، پس غفلت چگونه می تواند در مقابل آن تاب ایستادگی بیاورد و چگونه ممکن است که از انسان معصیت و فحشا و منکر صادر شود؟!
قرآن مجید در مورد این تاثیر نماز می فرماید: «إن الصلاة تنهی عن الفحشاء والمنکر ولذکرالله أکبر» (مسلما نماز انسان را از گناهان بزرگ و از کارهای ناپسند باز می دارد و قطعا ذکر خدا از هر چیز والاتر و بزرگتر است.)
از «ولذکرالله أکبر» این حقیقت نیز واضح می گردد که راز تاثیرگذاری نماز در بازداشتن انسان از فحشا و منکر، این است که نماز سراسر یاد الله می باشد و از آن نیز معلوم گردید که این تاثیر فقط در نمازهایی خواهد بود که در آنها صفت ذکر (یاد الهی) به طور کامل موجود باشد.
پس امروز که به طور عموم نمازها با غفلت خوانده می شوند و چه بسا نمازگذار در نماز نمی داند با رب خود چه می گوید و از او چه می خواهد، از چنین نمازهایی که از حضور قلب خالی می باشند اگر زندگی پرهیزگارانه پیدا نمی شود و عادت و گفتار بد ترک نمی گردد نباید کوتاهی را از نماز دانست، دانه ای که جان و مغز ندارد چگونه از آن درخت می روید.
زوق باید تا دهد طاعات بر    مغز باید تا دهد دانه شجر
ابن ابی حاتم از عمران بن حصین روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «من لم تنهه صلوته عن الفحشاء والمنکر فلا صلاة له» (کسی که نمازش او را از کارهای زشت و منکر باز ندارد، نماز او نماز نیست.)
به هر حال این تاثیر نماز زمانی ظاهر می شود که نماز از سر غفلت خوانده نشود، بلکه سراسر ذکر باشد، هم ذکر جسم و زبان باشد هم ذکر دل.

احاطه نماز بر تمام حالات زندگی
حالات مختلفی که انسان در طول زندگی در آنها به سر می برد و پیوسته از حالتی به حالت دیگر منتقل می شود، مثل ایستادن، نشستن، خم شدن، و دراز کشیدن، تمام این حالات در نماز جمع گردیده است و از تمام آنها تمرین یاد الله و توجه و التفات به عظمت و کبریایی و اطاعت و بندگی او به گونه ای انجام می پذیرد که اگر با شعور و حضور انجام شود، علاوه بر نماز، در دیگر اوقات نیز انسان در این حالات از یاد الله و اطاعت از احکام او غافل و بی توجه نخواهد ماند.
غرض اینکه یکی دیگر از ویژگیهای نماز این است که تمام زندگی را متصف به یاد الهی می گرداند و احساس اطاعت و بندگی را در انسان ایجاد می نماید، گویی به وسیله نماز است که زندگی توأم با ذکر و یاد الله متحقق می گردد، به طوری که در آیه ذیل بدان اشاره شده است: «والذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم» [آل عمران:191]

نماز جامع تمام احکام شریعت است
از دیگر ویژگیهای نماز، این است که تمام احکام اسلام (تمام اوامر و نواهی) در آن جمع گردیده است، یعنی همان گونه که گفته می شود؛ سوره "فاتحه" جامع تمام معارف و مطالب قرآن است، همین گونه تمام دین به طرز خاصی در نماز جمع شده است؛ مثلا در آغاز نماز (در ثنا) شهادت به توحید داده می شود، و در هر رکعت، عهد (إیاک نعبد و إیاک نستعین) اقرار می شود و در "تشهد" شهادت به توحید و رسالت داده شده، تجدید ایمان می گردد، و در هر رکعت سوره فاتحه که خلاصه قرآن است خوانده می شود و بدین ترتیب نسبت به قرآن مجید تجدید ایمان گردیده واز آن هدایت و راهنمایی طلب می شود، بار بار با دل و زبان یاد الله و حمد و ثنا و تسبیح و تقدیس الله تعالی صورت می گیرد و با دیگر اعضا به معبودیت الله تعالی شهادت داده می شود، همچنین برای اظهار محبت و حق شناسی و تشکر و سپاس نسبت به رسول الله صلی الله علیه وسلم بر ایشان درود فرستاده می شود و برای تمام بندگان صالح و نیک خداوند دعای خیر می شود، و برای گناهان خود از خداوند عفو و طلب بخشش نموده، و برای نجات از قهر و عذاب الهی و جا یافتن در آغوش رحمت ایزدی دعا و التجا صورت می گیرد، تمام این چیزها در نماز جمع یافت می شوند.
رو به قبله ایستادن و سجده و رکوع کردن به سوی کعبه معظمه در نماز، که از شرایط نماز می باشد، نمادی از حج است. همچنین ممانعت از خوردن و نوشیدن و غیره که از خصوصیات روزه است، در نماز نیز شرط می باشد، همچنین توقف از تجارت و ترک کسب معاش در اوقات نماز سهم قربانی مالی و عبادت مالی (زکات و صدقه) می باشد، همچنین شرکت در نماز جماعت و اقتدا کردن پشت سر یک امام، تمرینی است برای آن دسته از احکامی که مربوط به زندگی اجتماعی می باشند، از قبیل اخوت، مساوات و احترام به بزرگان دین، اطاعت فی المعروف و غیره که در نماز تکرار می شوند.

جایگاه ویژه نماز در دین و تصریحات قرآن و حدیث در این خصوص
مولانا شاه رفیع الدین- رحمه الله- تحقیقی انجام داده است که در قرآن مجید با عناوین مختلف- صراحتا و اشارتاً- تقریبا 700 بار ذکر "نماز" به میان آمده است.
به عنوان مثال در آیه 143 سوره بقره «وما کان الله لیضیع إیمانکم» اکثر مفسرین معتقد هستند که منظور از ایمان، نماز است، و از آیه‏ای از سوره "روم" چنین استبناط می شود که نماز نخواندن انسان را از اهل ایمان خارج گردانیده و جزو مشرکان می گرداند؛ «واقیموالصلاة و لاتکونوا من المشرکین» و از آیه‏ای از سوره "مرسلات" معلوم می شود که کسانی که احکام و دستورات الهی و از آن جمله "نماز" را به جای نمی آورند از گروه منکرین و مکذبین می باشند، نه از گروه مومنان؛ «و إذا قیل لهم ارکعوا لایرکعون ویل یومئذ للمکذبین» [مرسلات: 48-49]
احادیثی متعددی نیز موجود می باشند که در آنها تصریح شده است که ترک نماز، انسان را به کفر رسانیده و یا اینکه گنهای برابر با کفر دارد. به عنوان مثال از حضرت جابر رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «بین العبد و بین الکفر ترک الصلاة» حد فاصل میان انسان و کفر ترک نماز است.
از حضرت عباده بن صامت رضی الله عنه روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را به هفت چیز وصیت نمودند که در وصیت ابتدایی و مهمترین آنها این بود: «لاتشرکوا بالله و إن قطعتم أو حرقتم و لا تترکوا الصلاة متعمدین فمن ترکها متعمدا فقد خرج من الملّة» (با الله کسی و چیزی را شریک قرار ندهید حتی اگر قطعه قطعه یا سوزانده شوید و نماز را قصدا ترک نکنید که هر کس نماز را عمدا ترک نماید از ملت اسلام خارج می شود.)
از حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لاسهم فی الاسلام لمن لا صلاة له» (کسی که نماز نخواند، سهمیه ای در اسلام ندارد.)

راز محو شدن ناپاکی تمام گناهان بوسیله نماز
در احادیث، نماز وسیله پاکی از گناهان و سبب مغفرت و بخشش بیان شده است. در صحیح مسلم از حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم در مورد بخشش گناهان توسط نماز حیدثی ارشاد فرمودند که ترجمه آن چنین است: (بگویید اگر جوی آبی از درب خانه یکی از شما بگذرد و او روزانه پنج بار خود را در آن بشوید آیا بر بدن او چرکی باقی می ماند؟، صحابه رضی الله عنهم عرض کردند: هیچ چرکی نخواند ماند. سپس آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند: نمازهای پنجگانه همین حالت را دارند که به سبب آن الله تعالی گناهان را از بین می برد.)
در مسنداحمد رواتی از حضرت ابوذر رضی الله عنه آمده است که: «رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در موسم زمستان به جایی بیرون رفتند، در آن موقع برگهای درختان به کثرت می ریخت، آن حضرت صلی الله علیه وسلم شاخه درختی را گرفتند و تکان دادند که بر اثر آن برگهایش ریختند، سپس فرمودند: ای ابوذر، گفتم، بله ای رسول خدا! فرمودند: وقتی مسلمانی به خاطر رضایت و خشنودی خداوند نماز می خواند گناهانش مانند برگهای این درخت می ریزند.»
به هر حال نماز در عین حال که بالاترین درجه عبادت است، نسخه شگفت انگیزی برای تطهیر گناهان و تعمیر تمام زندگی اسلامی است. بنا به فرموده سیدنا حضرت عمر فاروق اعظم رضی الله عنه "نماز قلب دین است هر کس بر آن محافظت کند تمام دین خود را حافظت نموده است و هر کس آن را ضایع و تباه گرداند تمام دین خود را بر باد داده است."

حقیقت نماز و روح آن
برای فهمیدن حقیقت نماز آسانترین و درست‏ترین راه آن است که بر تمام اعضا و عناصر آن بیندیشید، اگر چنین کنید به نتیجه‏ای خواهید رسید که حضرت شاه ولی الله دهلوی رحمه الله آن را مرکب از سه عنصر می داند:
1- استحضار و تفکر نسبت به عظمت خداوند متعال.
2ـ دعاها و اذکاری چند که دلالت می کنند بر این که بندگی انسان و عمل او خالص برای الله است و او روی خود را کاملا به سوی الله نموده است و در حاجات و نیازها فقط از او استعانت و کمک می طلبد.
3ـ چند فعل تعظیمی چون قیام، رکوع، سجده و غیره که هر یک مکمل دیگری است.
همچنین در جای دیگر از کتاب حجة الله البالغه می فرماید: «روح نماز عبارت است از حضور در برابر خداوند و تصور و توجه عمیق نسبت به جلال و جبروت او، همراه تعظیم و بزرگداشت آمیخته به محبت و آرامش.»

چگونه در نماز خشوع پیدا کنیم؟
چون صدای اذان به گوش برسد مومنان باید با ادب توجه خود را به سوی آن نمایند و با خود تصور کنند که این منادی از جانب الله تعالی ما را برای حاضری در دربار او و اظهار عبودیت فرا می خواند، سپس چون مؤذن "الله اکبر"، "الله اکبر" و أشهد أن لاإله إلاالله" بگوید کلمات را تکرار کنیم و به خاطر نماز از کار و عمل خود دست بکشیم. سپس چون مؤذن "أشهد أن محمدا رسول الله" بگوید یقین به رسالت آنحضرت صلی الله علیه وسلم را در دل ادا کنیم. سپس چون مؤذن "حی علی الصلاة" و "حی علی الفلاح" بگوید چنین تصور کنیم که این موذن بنا به تعلیم آنحضرت صلی الله علیه وسلم ما را به سوی نماز که نجات ما در آن است فرا می خواند، آنگاه نفس خود را مخاطب قرار داده پیام موذن را تکرار کنیم.
سپس چون موذن "الله اکبر" "الله اکبر" "لاإله إلاالله" بگوید پس با زبان خود این کلمات را تکرار کنیم و تصور شأن کبریایی الوهیت و ربوبیت لاشریک او را مجداد در دل تازه کنیم و تصور کنیم که حضور یافتن در دربار مالک الملکی با این عظمت و جلال چه سعادت بزرگی برای بنده و کوتاهی از آن چه محرومیتی به دنبال دارد.
سپس در حالی که ازجلال خداوند خائف و نسبت به لطف و کرم او امیدواریم در نهایت عاجزی و ادب به سوی مسجد حرکت کنیم و در این هنگام برانگیخته شدن از قبرها در روز قیامت و حرکت کردن به سوی محشر را به یاد آوریم، و چون وارد مسجد شدیم چنین تصور کنیم که اینجا خانه خدا است و ادب این مقام این است که ابتدا پای راست را داخل گذاشته و این دعا را بخوانیم: «رب اغفرلی ذنوبی و افتح لی ابواب رحمتک» و هنگام وضوگرفتن فضایلی را که در حدیث در مورد آن آمده است مانند محوشدن گناهان، و منور شدن اعضای وضو درقیامت ملحوظ بکنیم و بر مسواک زدن مواظبت نماییم.
این نکته را فراموش نکنیم که با گرفتن وضو طهارت ظاهری حاصل می شود، اما مهمتر طهارت باطن است از افکار پلید و ناپاکی گناهان. پس بعد از وضو از تمام گناهان توبه و استغفار کنیم. و چون به نماز باستیم، چنان تصور کنیم که قیامت برپا شده و ما در بارگاه خداوند متعال حضور یافتیم و حالت دل ما مانند حالت دل غلامی خطاکار باشد که پس از فرار نزد ارباب محسن خود در برابر او حاضر شده است و این فضیلت نماز را به یاد داشته باشیم که نماز عبادتی است که بنده را به نهایت قرب می‏رساند.
سپس وقتی رو به قبل ایستادیم، همانگونه که جسم خود را به سوی بیت الله که قبله جسم ها است کردیم، باید دل خود را به سوی الله که قبله ارواح است بناییم.
سپس نماز را با گفتن "الله اکبر" شروع کنیم، درحالی که دل خود را کاملا متوجه عظمت خداوند بکنیم. در ابتدا ثنا بخوانیم و بدانیم که خداوند به ما می نگرد و ثنای ما را می شنود.
سپس چنین تصور کنیم که شیطان دشمن دین و ایمان ماست و در کمین نشسته و می خواهد در نماز ما خلل بیندازد و فقط خدا است که می تواند ما را از شر آن نجات دهد. سپس بگوییم «أعوذبالله من الشیطان الرجیم» و بعد بسم الله گفته و به خواندن سوره فاتحه مشغول شویم و معانی آن را در ذهن تداعی کنیم. درحدیث صحیح آمده است که رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از جانب خداوند بیان فرمودند که: بنده چون در نماز "الحمدلله رب العالمین" می گوید خداوند می فرماید: «بنده ام حمد و ستایش مرا بیان کرد.» و چون "الرحمن الرحیم" می گوید خداوند می فرماید: «بنده ام ثنای مرا گفت.» و چون "مالک یوم الدین" می گوید خداوند می فرماید: «بنده ام بزرگی مرا بیان نمود» و چون "إیاک نعبد و إیاک نستعین" می گوید خداوند می فرماید: «بنده من توحید مرا بیان کرد و از من مدد طلبید، خواسته او مورد اجابت قرار خواهد گرفت.» وچون "اهدنا الصراط المستقیم" می گوید خداوند می فرماید: «بنده ام برای خود از من هدایت طلبید و این خواست بنده من برآورده خواهد گردید.»
سپس چون قرائت تمام گشت در حالی که دلمان مالامال از شکر خداوندی است با توجه به عظمت بی نهایت او و حقیر دانستن خود از به جا آوردن عبادت و شکر او "الله اکبر" گفته به رکوع برویم و با تصور نمودن حقارت خود و عظمت و جلال خداوند متعال، بار بار با دل و زبان "سبحان ربی العظیم" بگوییم همچنین در سجده خود "سبحان ربی الاعلی" گفته و بدانیم که خداوند بسیار أعلی و أرفع بوده و سجده ما بی نهایت ناقص است، و در قعده اخیر پس از خواندن تشهد با این تصور به رسول خدا صلی الله علیه وسلم درود بفرستیم که بوسیله راهنمایی آنحضرت صلی الله علیه وسلم ما به دربار خداوندی دسترسی یافتیم و این تعلق ما با خداوند ثمره کوشش های آنحضرت صلی الله علیه وسلم می باشد و بعد از سلام گفتن عبادت خود را ناقص دانسته و استغفار کنیم